Category: اندیشکده

رونالد نیومن، رییس اندیشکده دیپلوماسی آمریکا و سفیر سابق آمریکا در افغانستان ‌می‌گوید، برخلاف تصور بعضی افغان‌ها، داشتن پایگاه نظامی دایمی در افغانستان، هیچگاه جز سیاست خارجی آمریکا نبوده است.

حکومت نظامی: نیازسنجی، فرصت‌ها، چالش‌ها، عنوان میز گردی بود که به روز پنج‌شنبه، 17 سرطان 1400، از سوی انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان برگزار شد.

طالبان با استفاده از وضعیت نظامی و بی‌نظمی حاکم در کشور، با سمبل سازی ارزشهای اخلاقی- دینی توانست در میان جامعه سنتی جایگاه اجتماعی مناسبی را ایجاد کند.

با ایجاد شوراهای مردمی حفاظت از تأسیسات برقی باید حس مالکیت مردم بر این تأسیسات برانگیخته شود و مفهوم ملکیت محض حکومتی به مفهوم عام المنفعه بودن و مردمی بودن این تأسیسات مبدل گردد.

قسمت بیست و چهارم برنامه آرگومان ریشه های اجتماعی بنیادگرایی دینی را کنکاش می کند. در این برنامه، خانم تمنا زریاب پریانی، روزنامه نگار و فعال مدنی، توضیح می دهند که بنیادگرایی دینی به خصوص به شکل طالبان در افغانستان چگونه نیرو گرفته است.

آیا دیکتاتور خردمند می‌تواند افغانستان را به سمت توسعه ببرد؟ تجربه‌‌ی حکومت‌های استبدادی افغانستان در صد سال اخیر چه درسی برای ما دارند؟ و آیا اصلا ظهور یک دیکتاتور خردمند و ملی‌گرا از جامعه‌‌ای چونان افغانستان ممکن است؟

شاید نخستین سوالی که در باب فدرالیسم ذهن ما را درگیر کند، این باشد که، ما برای دست یافتن به کدام اهداف فدرالیسم را به یاری می‌طلبیم و یا برای حل کدام مشکلات ملی فدرالیسم را راهکار مناسبِ می‌دانیم.

آقای فرشاد، دوستی پور فعال سیاسی میهمان قسمت بیست و سوم برنامه آرگومان هستند و درباره عروج ناسیونالیسم به ما توضیحاتی می دهند. ناسیونالیسم به عنوان یک حس وطن پرستی و ایدئولوژی، چگونه ظهور کرد و با گسترش جهانی سازی، چه آینده ای در انتظار ناسیونالیسم است؟

طالبان می‌خواهند خود را به عنوان گروهی صلح‌طلب معرفی کنند، برعلاوه طالبان تلاش دارند تا در سطح منطقه بسان یک دولت دارای کنش و واکنش باشند.

در این برنامه، ضمن تعریف تروریسم مدرن و مشخصه‌های آن، به بررسی ابعاد تهدید تروریسم مدرن برای افغانستان، منطقه و جهان پرداخته شده است.

در این برنامه، به بررسی فرآیند دموکراتیک‌سازی افغانستان پرداخته شده است؛ از جریان مشروطه‌ی اول تا بیست سال پسین.

برای دست‌یابی به بی‌طرفی تمام طرف‌های درگیر و احزاب سیاسی باید اطمینان بدهند که افغانستان و عوامل محلی آن در نزاع و تضاد بین همسایگان خود – مثلاً نزاع بین پاکستان و هند یا چین و هند – بی‌طرف خواهد بود.