Category: فرهنگ سرا

نجیب رستگار زادۀ  دوم عقرب 1337 هجری خورشیدی در ناحیۀ شهرآرای کابل است. او هنوز دانش‌آموز بود که به نقاشی علاقه پیدا کرد و این علاقه‌مندی او را واداشت تا در کورس‌های صنایع مستظرفه ثبت نام کند.

وزارت اطلاعات و فرهنگ در همکاری با اتحادیۀ هنرمندان بیرون‌مرزی دیروز سه شنبه هشتم / میزان سال 1399 هجری خورشیدی به میرمفتون آواز خوان بدخشانی لقب استادی اهدا کرد، قبل ازمیر مفتون در حوزۀ موسیقی محلی کشور در سال 1344 هجری خورشیدی وزارت اطلاعات و کلتور وقت برای دُرَی لوگری یکی دیگر از خواننده‌های محلی از سبک موسیقی لوگری رسماً لقب استادی اهدا کرده بود.

سی‌تار از سازهای زهی زخمه‌یی در حوزۀ موسیقی هند است که در افغانستان نیز کاربُرد وسیع در سبک های مختلف دارد. این ساز با دسته‌یی بلند و کشیده و کاسه‌یی گِرد دارای هفت سیم اصلی و ۱۱ یا ۱۳ سیم تشدید (یا همراه) است که در زیر سیم‌های اصلی بسته می‌شوند و با مضرابی فلزی نواخته می‌شود.

ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به رودَکی و مشهور به استاد شاعران، نخستین شاعرِ پارسی سرایِ سدهٔ چهارم هجری قمری است که علاوه بر شعر تسلطِ عجیبی در موسیقی داشت..

نمایش‌گاه نقاشی آثار موسی‌ خان رجا جمال تحت عنوان «یک دهه در وادی هنر»،‌ در ۲۸ حمل سال جاری با حضور هنرمندان،‌ هنرجویان و علاقه‌مندان هنر در کابل افتتاح شد. موسی‌ خان رجا جمال،‌ استاد انستیتوت هنر‌های زیبا و صنایع در صحبت با رادیو نوروز گفت که در این نمایش‌گاه ۴۰ اثر نقاشی خود را،‌ به نمایش گذاشته است.

میترا عاصی همسر عبدالقهار عاصی شاعر مشهور و فقید افغانستان است. شاعری که در شعر معاصر افغانستان جزوسرآمدان است و در جنگ‌های دهه هفتاد کابل و در پی راکت باران این شهر جان خود را از دست داد.

توضیح: سیما بینا، بانوی آواز خراسانی از شهرت بسیاری در کشورهای فارسی‌زبان برخوردار است. او زادۀ خراسان ایران و نوازنده، نقاش، آهنگ‌ساز و خوانندۀ آوازها و ترانه‌های محلی خراسانی است.

مادر عروس هم‌زمان با شنیدن صدای موسیقی که نشان‌دهندۀ حضور خانوادۀ داماد است، لرزه بر اندامش می‌افتد و با چشمان پر از اشک و دستان لرزان دخترش را وداع می‌گوید.

جشن نوروز افزون بر این که ریشۀ دیرپای در فرهنگ کشور ما دارد، سرفصل بهار و زنده‌شدن طبیعت است و همه‌ساله با فرارسیدن این جشن تاریخی، مردم کشورمان به گونه‌های مختلف از آن تجلیل می‌کنند.

نوروز را در ولایت‌های مرکزی کشور مانند دایکندی، بامیان و قسمتی از ولایت غور با جوش و خروش خاص و متفاوتی از دیگر ولایت‌های افغانستان جشن می‌گیرند. شاید این سؤال برای‌تان مطرح شود که چرا جشن نوروز در ولایت‌های مرکزی کشور با ولایت‌های دیگر تفاوت دارد؟ نوروز برای ساکنان ولایت‌های یادشده معنایی خاص دارد و هنگام فرارسیدن آن، در چشمان مردم آن ولایت‌ها برق خوشحالی می‌زند. آن‌ها به گونه‌های مختلف این جشن باستانی را گرامی می‌دارند.

« تمام مردم افغانستان را دوست دارم، در ولایت کابل به دنیا آمدم، در کوهدامن کابل بزرگ شدم و در زمان درس و تعلیم خود سفرهای به چندین ولایت کشور داشتم؛ ولی هراتیان را از دل و جان دوست دارم، عکس‌های که از تاریخ و فرهنگ هراتیان در شبکه‌های اجمتاعی نشر می‌کنم، در پایانش می‌نویسم، هرات را دوست دارم، هراتیان را بیشتر دوست دارم.»

هم‌زمان با آمدآمد نوروز و سال نو بسیاری از خانواده‌هایی که فرزند پسرشان نامزد است، در پی تهیۀ نوروزی برای عروس‌شان هستند.