Category: فرهنگ و هنر

رقص تنها هنری است که از ابتدا پا به پای بشر رشد کرده و در طول تاریخ به شکل­‌های مختلف در فرهنگ هر جامعه ظهور کرده‌­است. کسی نیست در جهان، حتا برای یک‌بار، رقص را تجربه نکرده باشد.

پوشش مردم افغانستان بر اساس موقعیت‌های جغرافیایی مردم این سرزمین تفاوت‌های چشم‌گیری دارد و ترکیب طرح‌های مدرن و سنتی امروزه بازار گرم‌تری را در بین اقشار جامعه تشکیل می‌دهد.

«وای خدایا، یا امام زمان، باچیمه» فریادهای مادر هزاره‌یی که دیگر هرگز قرار نیست دلبندش را ببیند. با هزاران امید و سختی فرزندی تربیت می‌کند، مادر هزاره‌یی که باورمند به تغییر از راه تعلیم است.

رقص از رشته هنرهای نمایشی است و یکی از هنرهای هفتگانه شمرده می‌شود. به خاستگاهِ این هنر نمایشی تا کنون در هیچ یک از متون تاریخی اشاره نشده است.

شمسیه حسنی، یکی از اعضای گروه نقاشی گالری شمامه در کابل بود، بر خلاف بقیه، نقاشی هایش ترکیبی بود، طرحی از یک زن روسری به سر با چشم‌هایی بسته و مژگانی بلند، روی عکس ها، روی تصویرهای قبلی و بالاخره در ظهوهرایی غیر منتظره.

در میان قشر کتاب‌خوان ما، احتمالاً کمتر کسی است که «یووال نوح هراری» استاد تاریخ دانشگاه عبری اورشلیم را نشناسد. کتاب «انسان خردمند» مشهورتر از آن است که نیاز به معرفی داشته باشد.

در چند روز گذشته تالارهای معروف و مشهور برخی از شهرهای تاجیکستان میزبان برجسته‌ترین و با تجربه‌ترین کارگردانان تاجیکستان بود.

نمایندگان شماری از نهادهای فرهنگی اۉزبیک‌های افغانستان در ماه عقرب/آبان سال پار، در یک دیدار با محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان در ارگ ریاست جمهوری به رهبری دولت پیشنهاد کردند تا 29 میزان/مهر، را به عنوان روز ملی زبان اوزبیکی در افغانستان رسمیت بدهد.

نجیب رستگار زادۀ  دوم عقرب 1337 هجری خورشیدی در ناحیۀ شهرآرای کابل است. او هنوز دانش‌آموز بود که به نقاشی علاقه پیدا کرد و این علاقه‌مندی او را واداشت تا در کورس‌های صنایع مستظرفه ثبت نام کند.

وزارت اطلاعات و فرهنگ در همکاری با اتحادیۀ هنرمندان بیرون‌مرزی دیروز سه شنبه هشتم / میزان سال 1399 هجری خورشیدی به میرمفتون آواز خوان بدخشانی لقب استادی اهدا کرد، قبل ازمیر مفتون در حوزۀ موسیقی محلی کشور در سال 1344 هجری خورشیدی وزارت اطلاعات و کلتور وقت برای دُرَی لوگری یکی دیگر از خواننده‌های محلی از سبک موسیقی لوگری رسماً لقب استادی اهدا کرده بود.

سی‌تار از سازهای زهی زخمه‌یی در حوزۀ موسیقی هند است که در افغانستان نیز کاربُرد وسیع در سبک های مختلف دارد. این ساز با دسته‌یی بلند و کشیده و کاسه‌یی گِرد دارای هفت سیم اصلی و ۱۱ یا ۱۳ سیم تشدید (یا همراه) است که در زیر سیم‌های اصلی بسته می‌شوند و با مضرابی فلزی نواخته می‌شود.

ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به رودَکی و مشهور به استاد شاعران، نخستین شاعرِ پارسی سرایِ سدهٔ چهارم هجری قمری است که علاوه بر شعر تسلطِ عجیبی در موسیقی داشت..