هشتم ثور به عنوان روز پیروزی مجاهدین در سال‌نامه‌های افغانستان جا گرفته است، در میان مردم عام اما این روز یادآور دورۀ تلخ دیگری از جنگ و بروز تضاد های قومی به صورت جنگ گرم در این کشور است.

دولت افغانستان با خروج امریکایی‌ها، نیروهای امنیتی و دفاعی را از بسیاری از مناطق خارج خواهد کرد ولی در صورت فراهم نشدن پشتیبانی هوایی، بازپس‌گیری مناطقی که سقوط می‌کند، وقت زیادی  خواهد گرفت.

قدرت‌های بزرگ از حل سیاسی جنگ در سال ۱۹۹۲ حمایت نکردند و فروپاشی حکومت حزب وطن سبب دوام جنگی شد که کابل را مثل شهرهای اروپایی در جنگ‌های جهانی اول و دوم ویران کرد.

 در پادشاه‌گردشی‌های تاریخی، جای پادشاه را یک امیرزادۀ دیگر از همان خاندان یا خاندان دیگر می‌گرفت، ولی کودتای هفت کل منازعۀ سنتی قدرت را دگرگون کرد و یک حزب سیاسی را روی کارآورد.

گروه‌های نیابتی محلی، ازجمله لشکر فاطمیون، شیوه‌ای مقرون به صرفه برای تهران فراهم می‌کنند تا با دشمنانِ نیرومندتر خود مقابله کند و لشکر فاطمیون یکی از این نیروهای نیابتی است که برای دفاع از منافع ایران، به سوریه، عراق و یمن اعزام شده است.

در دورۀ ریاست جمهوری حامد کرزی در جوزجان علیه جمعه‌ خان همدرد والی وقت، راه‌پیمایی شد و حکومت مرکزی از سر ناگزیری والی را برکنار کرد. در ماجرای کنونی فاریاب رهبری جنبش هم با حمایت از معترضان می‌گویند که هر که والی فاریاب می‌شود باید از همین ولایت باشد.

بر خلاف ایده‌های اسلام‌گراها که انتخابات عمومی را هم‌سو با اصول اسلامی شورا و بیعت می‌پندارند، طالبان عدم تایید انتخابات عمومی در فقه سنتی را دلیل بر عدم جواز آن می‌دانند.

انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان دی‌روز از رسالۀ پژوهشی جدیدش زیر عنوان «رویایی‌ با روایت طالبانی از اسلام‌ سیاسی، در بافت قانون اساسی، راه‌ دشوار پیش‌رو» به طور مجازی رونمایی کرد.

تعیین تاریخ خروج بی‌قید و شرط ناتو و ایالات متحده از میدان نبرد افغانستان که از سوی رییس‌جمهور ایالات متحده اعلام شد، معنایی غیر از این نداشت که ماموریت ایالات متحده در افغانستان ناکام شده است.

مسئولان محلی و امنیتی در ولایت‌های بدخشان، هرات و فاریاب از کشته‌شدن ۱۱ نیروی امنیتی و زخمی‌شدن ۱۹ تن دیگر خبر می‌دهند.

داشته‌های کشور ما بی نقص نیست، دولت دامن‌گیر با فسادی است که تا حدود زیادی زمینۀ آن توسط شرکای بین المللی فراهم گردیده است. ولی با وجود چالش‌های که با آن روبرو هستیم، نمی‌توان از این که به عنوان یک کشور پیشرفت کرده ایم، انکار کرد.

مدارا و تحمل گاهی شکلی است و گاهی محتوایی. اگر شخصی یا جماعتی معتقد باشند تمام حقیقت‌ها در دست آن‌هاست و دیگران را باطل بدانند، اما بگویند از باب اضطرار و ناچاری دیگران را تحمل می‌کنیم