Tag: افغانستان

به سال ۲۰۳۰ خوش آمدید. به شهرمن یا شاید بهتراست بگویم شهرما خوش آمدید. من صاحب هیچ چیزی نیستم. من ماشین ندارم. من خانه ندارم. من هیچ وسیله‌ی خانه و لباسی ندارم.

اما واقعیت قصه چگونه است و آیا واقعا بهاییت در افغانستان در حال گسترش است؟ یا این که بهاییان افغانستان چه می کنند و چه حال و روزی دارند؟ یا این که کلا چطور با این که بهاییت در ایران در همسایه‌گی افغانستان، پیدا شده و نمو کرده و علی رغم  این همه  نزدیکی و تبادل فرهنگی، چطور  بهاییت در افغاستان رشد نکرده، از سوالات بی‌پاسخ است.

با پایان ماراتن انتخابات 2020 ایالات متحده و پیروزی جو بایدن بر رقیب جمهوری خواه‌ش دونالد ترامپ سوال‌های متعددی در محافل اکادمیک در مورد چند و چون سیاست خارجی بایدن به میان آمده است. سوال و هدف اصلی این نبشته نیز همین است که سیاست خارجی جو بایدن چگونه خواهد بود؟

از دکتر داوود مرادیان رییس انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان و تمام دوستانی که زمینه‌ی حضور مجازی‌ام را در کنفرانس امنیتی هرات فراهم کردند، سپاس‌گزارم. از مهمان‌نوازی میزبانان هراتی‌ام متشکرم و مفتخرم که خودم را نیمه‌هراتی می‌دانم.

صحبت از ژئوپلیتیک در افغانستان یک بحث بسیار مبنایی است که عمدتاً هم در بحث حکومت‌داری و هم در مباحث اکادمیک کمتر به آن پرداخته شده است در حالی‌ که بسیار مهم است و بخش عمده‌ی چالش‌های سیاسی افغانستان ریشه‌ی جغرافیایی یا سرزمینی دارد.

کنفرانس ژنو پایان یافت، این کنفرانس به دو جهت برگزار شده بود؛ ارائه‌ی گزارش دولت افغانستان به کشورهای کمک‌کننده در مورد مصرف کمک‌ها و تصمیم در مورد ادامه‌ی کمک‌ها به افغانستان.

توضیح: بنجامین هاپکنز متخصص تاریخ معاصر جنوب آسیا در دانشگاه جورج واشنگتن است. او روی تاریخ افغانستان معاصر و ارتباط آن با استعمار قرن نزده‌ی بریتانیا پژوهش کرده است.

کنفرانس ژنو درمورد افغانستان به تاریخ 23 و 24 نوامبرسال جاری، ارایه دهنده‌ی فرصت بسیارمهم برای تجدید همکاری بین افغانستان و جامعه‌ی جهانی‌ بود.

روزنامه‌ی نیویارک تایمز به نقل از منابع استخباراتی‌اش افشا کرد که شماری از جاسوسان سازمان استخبارات اسراییل در ایران به سفارش سی‌آی‌ای عبدالله احمد عبدالله مشهور به ابومحمدالمصری را به قتل رسانده اند.

امروزه اتاق‌های فکر و نهادهای پژوهشی، نقشی مهم و کلیدی در روند پالیسی‌سازی و سیاست‌گذاری ایفا می‌کنند، گرچند این نهادها مستقیماً در سیاست‌گذاری دخالت نمی‌کنند، اما با ارائه‌ مشوره‌ها و نسخه‌های آکادمیک، راه را برای سیاست‌گذاران و رهبران جامعه هموار می‌کنند.

«بسیاری‌ها انتخابات را صرف به عنوان یک میکانیسم جدید برای نخبگان حاکم به منظور تقویت و گسترش قدرت شان توصیف می‌کنند؛ نخبه‌گانی که گاهی اوقات در ماه‌های پیش از انتخابات برای نشان دادن میزان نفوذ کنترل‌شان در یک منطقۀ مشخص، از خشونت استفاده می‌کنند.»

امیر علی‌شیر نوایی، وزیر خلاق و دانشمند دربار تیموری را تنها به‌عنوان شاعر شناختن، ظلمی تاریخی بر او و تاریخ فرهنگی است. نوایی، معمار فرهنگ سیاسی تازه‌یی در تاریخ شرق است، آنچه که از آن به‌عنوان رنسانس شرق یا مکتب فرهنگی هرات یاد می‌کنند.