سقوط ولسوالی‌ها؛ عقب‌نشینی تاکتیکی یا ضعف؟ راه حل چیست؟

پس از اعلام خروج نیروهای نظامی ایالات متحده‌ی آمریکا در ماه می سال روان میلادی، حملات طالبان به ولسوالی‌ها شدت یافت. در ماه‌های اخیر و به ویژه در هفته‌های اخیر، چندین ولسوالی توسط طالبان مورد حمله قرار گرفته و نیروهای نظامی مجبور به ترک مقر دفاعی و نظامی خودشان شده‌اند. بسیاری از شهروندان این حملات را نشانه‌ي قوت‌گیری طالبان و ضعف نیروهای دولتی می‌دانند و از این جهت، ابراز نگرانی می‌کنند، اما وزارت دفاع جمهوری اسلامی افغانستان ترک مقرّ دفاعی را عقب‌شنینی تاکتیکی می‌داند.

بنابر ادعای وزارت دفاع، نیروهای امنیتی به دلیپس از اعلام خروج نیروهای نظامی ایالات متحده‌ی آمریکا در ماه می سال روان میلادی، حملات طالبان به ولسوالی‌ها شدت یافت. در ماه‌های اخیر و به ویژه در هفته‌های اخیر، چندین ولسوالی توسط طالبان مورد حمله قرار گرفته و نیروهای نظامی مجبور به ترک مقر دفاعی و نظامی خودشان شده‌اند.

بسیاری از شهروندان این حملات را نشانه‌ي قوت‌گیری طالبان و ضعف نیروهای دولتی می‌دانند و از این جهت، ابراز نگرانی می‌کنند، اما وزارت دفاع جمهوری اسلامی افغانستان ترک مقرّ دفاعی را عقب‌شنینی تاکتیکی می‌داند. بنابر ادعای وزارت دفاع، نیروهای امنیتی به دلیل خودداری از واردشدن تلفات بیشتر و برای برنامه‌ریزی حمله‌ی مجدد، اقدام به عقب‌نشینی تاکتیکی کرده‌اند. در این میان برخی از آگاهان امور نظامی نیز بر (تعریف عقب‌نشینی) تاکتیکی خرده گرفته و رفتار نیروهای دولتی را مصداق عقب‌نشینی تاکتیکی نمی‌دانند.

در گفتگوی ویژه‌ی این هفته، به مساله‌ی سقوط ولسوالی‌ها پرداخته شده است. سوال برنامه این بود که آنچه پس از حملات طالبان رخ داده است، سقوط ولسوالی است یا عقب‌نشینی تاکتیکی؟ آیا عقب‌نشینی تاکتیکی نشانه‌ی ضعف است؟ راه حل این معضل چیست ؟

در این برنامه از گفتگوی ویژه، با حضور سه مهمان در این مورد به گفتگو نشسته‌ایم. روح‌الله احمدزی، سخنگوی وزارت دفاع، علی اکبر جمشیدی، عضو کمیسیون امور دفاعی و تمامیت ارضی مجلس نمایندگان، و اسدالله ندیم، کارشناس امور نظامی.

در ابتدای برنامه آقای احمدزی با اشاره به وضعیت دشوار هفته‌های اخیر، بر این مدعا تاکید کرد که آنچه اتفاق افتاده است، سقوط نه بلکه عقب‌نشینی تاکتیکی بوده است. به باور سخنگوی وزارت دفاع، تعبیر سقوط از سوی طالبان تبلیغ می‌شود و برخی به صورت ناآگاهانه، این تعبیر را استفاده می‌کنند. همینطور آقای احمدزی با ضمن قبولی ضعف در رساندن اکمالات، اطمینان داد که به زودی ولسوالی‌هایی که دولت از آنها عقب‌نشینی کرده است، دوباره به تصرف نیروهای نظامی جمهوری اسلامی افغانستان خواهد آمد.

در ادامه آقای علی‌اکبر جمشیدی، ضمن اشاره به وضعیت سخت نیروهای نظامی و تقدیر از آنها، گفت که: (عقب‌نشینی تاکتیکی به معنای شکست یا ضعف نیست. بلکه به معنای برنامه‌ریزی بلندمدت برای حمله‌ی قدرت‌مندانه‌تر است). همینطور این عضو کمیسیون امور دفاعی و تمامیت ارضی تقویت مورال و روحیه‌ی نیروهای نظامی، تاکید بر تقویت راه‌های اکمالاتی و ارتباطی و حمایت عمومی از نیروی دفاعی را به عنوان راه حلی برای کاهش عقب‌نشینی‌ها دانست.

در پایان برنامه، آقای اسدالله ندیم، به نقد موضع دولت در مورد (عقب‌نشینی تاکتیکی) پرداخت. به باور آقای ندیم، آنچه در هفته‌های اخیر اتفاق افتاده است، مصداق سقوط است نه عقب‌نشینی تاکتیکی. این آگاه نظامی به سه مولفه‌ی عقب‌نشینی تاکتیکی، از جمله نبود تلفات، برنامه‌ریزی از پیش‌تعیین شده و از دست ندادن اکمالات و تجهیزات اشاره کرده و سپس با توجه به آنچه در هفته‌های اخیر اتفاق افتاده است، عقب‌نشینی‌ دانستن حملات اخیر را یک اشتباه دانست.

در پاسخ به ادعای آقای ندیم، روح‌الله احمدزی، تاکید کرد که آنچه اتفاق افتاده است، عقب‌نشینی تاکتیکی است. سخنگوی وزارت دفاع، برای اثبات مدعای خود به چند دلیل، از جمله بازپس‌گیری ولسوالی‌ها و بازگشت قدرت‌مندانه نیروهای نظامی، اشاره کرد.

خودداری از واردشدن تلفات بیشتر و برای برنامه‌ریزی حمله‌ی مجدد، اقدام به عقب‌نشینی تاکتیکی کرده‌اند. در این میان برخی از آگاهان امور نظامی نیز بر (تعریف عقب‌نشینی) تاکتیکی خرده گرفته و رفتار نیروهای دولتی را مصداق عقب‌نشینی تاکتیکی نمی‌دانند.