روزنامه‌های امروز چاپ ایران به جنگ افغانستان و نقش کشورها در صلح سازی پرداخته‌اند.
روزنامه اطلاعات با این سرمقاله آغاز کرده است «پیش‌روی طالبان و نقش عنصر زمان در بحران افغانستان» سرمقاله نویس روزنامه نوشته است، باید تلاش‌های جدی دیپلوماتیک به شکل برگزاری نشست‌های چند جانبه با پاکستان و حتی هند و چین در راستای خاتمه بحران افغانستان انجام گیرد، تجربه نشان داده است که در مدیریت بحران‌ها، زمان تعیین‌کننده است و هر چقدر از شروع بحران زمان سپری شود بر پیچدگی آن افزوده می‌شود و باعث گستردگی و عمیق‌تر شدن بحران می‌شود.
سرمقاله نویس در آخر نوشته است، ضرورت است قدرت‌های مهم منطقه‌ای با درک خطر مشترک به تلاش‌های دسته‌جمعی در جهت برقراری صلح و ثبات در افغانستان گام بردارند.
روزنامه ایران پیرامون «جزئیات ابتکار تهران برای صلح افغانستان» پرداخته است. سرمقاله نویس نگاشته است، ابتــکار تهران هــم به لحاظ قدمت طرح و هم به جهت ایــده و منطــق درونــی طرحی متفــاوت از سایر نشست‌های صلح است. ابتکار تهران صلح را متعلق به مردم افغانستان دانسته و معتقد اســت کــه تنهــا راه صلــح گفت‌و‌گوهــای بین‌الافغانی اســت و نقــش کشــورهای خارجی فقط باید تسهیل کنندگی مذاکرات بین‌الافغانی باشد.
سرمقاله نویس در ادامه نوشته است، ســابقه ابتــکار تهــران بــرای صلــح افغانســتان بــه ســفر آقــای حنیــف اتمــر مشــاور امنیــت ملــی وقــت افغانســتان بــه تهــران در سال 1395 بر می‌گــردد. در آن ســفر آقــای اتمــر که امروز وزیر امور خارجه افغانســتان اســت از علاقمندی کشــورش بــه نقش آفرینــی جمهــوری اسلامی ایــران در گفت وگوهــای صلح با طالبان را ابراز نمود.
در پایان سرمقاله نویس نوشته است، ابتکار تهــران در گفت‌و‌گوهــای بین‌الافغانی از منطق و استحکام نظری محکمی برای برداشتن گام های بعدی برای صلــح در افغانســتان برخوردار است.
روزنامه ابتکار با این تیتر آغاز کرده است »ایران میان بازی قدرت‌ها در افغانستان» در ادامه روزنامه آمده است، هیچ‌کس نمی‌تواند ایران را نقد کند که در تحولات افغانستان، چرا منافع امنیتی خود را دنبال می‌کند؟ لازم است ایران جایگاه امنیتی خود را تعیین کرده و بر اساس منافع خود عمل کند. کشورهای چون روسیه، آمریکا، ترکیه، چین، قطر، هند و تا حدودی پاکستان با مطالبات روشن و آرایش مواضع برای جاگرفتن در سپهر سیاسی و میدانی افغانستان، وارد عمل شده اند. واگذاری امنیت میدان هوایی بین المللی کابل به ترکیه نمونه‌ای از آنچه هست که از حاال می توان آن را توافق بازیگران بیرونی برای افغانستان چند پارچه در نظر آورد.
سرمقاله نویس در آخر نگاشته است، ایران به عنوان یکی از اصلی ترین همسایگان افغانستان نمی تواند در این میان تنها یک تماشاگر منفعل باشد.
