ایران با وبسایت‌های جعلی، نظام سیاسی بریتانیا را هدف می‌گیرد

ایران از طریق دروغ‌پراکنیِ آنلاین و ایجاد ‏وبسایت‌های جعلی، برای تبلیغ استقلال اسکاتلند و ترویج ایده‌های ضدسعودی و ضداسرائیلی، تلاش کرده در نظام سیاسی بریتانیا مداخله کند.

بنا به نوشتهٔ روزنامه تلگراف، ایران از طریق دروغ‌پراکنیِ آنلاین و ‏وبسایت‌های جعلی تلاش کرده در نظام سیاسی بریتانیا مداخله کند. گزارش ۱۰۰صفحه‌ای منتشر شده از سوی انجمن هِنری جکسون، به نمونه‌هایی از سایت‌های جعلی ‏ اشاره می‌کند که برای تبلیغ استقلال اسکاتلند و ترویج مضامین ضد-سعودی، ضد-اسرائیلی، و فلسطین‌گرایانه استفاده شده‌اند‏.‏

این گزارش هشدار داده است که ایران، به‌رغم آن‌که از نظر توانمندی‌های سایبری زمانی یک کشور «رده سوم» محسوب می‌شد، ‏تدریجا اهدافی پیچیده را هدف گرفته است. ‏آمریکا به تنهایی بیش از صد سایت اینترنتی را که پارسال در عملیات‌های سایبری سپاه پاسداران ‏ استفاده شده‌اند مسدود کرده است. سایتهایی مثل syria-victory.com و yemenpress.org ازجملهٔ آن‌ها هستند که در خدمت اهداف سیاست خارجی ایران بودند.‏

مداخله در بحث استقلال اسکاتلند

همچنین معلوم شد که ایران به حساب‌های فیس‌بوکی پول داده تا استقلال اسکاتلند را تبلیغ کنند‌. از جمله صفحه‌ای موسوم به Free Scotland که بیش از ۲۰هزار دنبال‌کننده داشت، که وقتی منبع مالی آن آشکار شد، این حساب بسته شد.‏ مطابق اظهار شرکت کامپیوتری گرافیکا، مداخلهٔ ایران در اسکاتلند به زمان رفراندوم سال ۲۰۱۳ برمی‌گردد. یک صفحهٔ فیس‌بوکی حتی اسم روزنامهٔ اسکاتسمن را برای ایجاد سایتی با عنوان اسکاتسمن کارتون کُپی کرد، که انواعی از شیوه‌های بصری را برای تبلیغ استقلال اسکاتلند استفاده می‌کرد، و به نخست‌وزیر وقت دیوید کامرون بابت «ظلم انگلستان» حمله می‌کرد.

گرچه معلوم نیست سیاست‌مداران اسکاتلندی مداخلهٔ ایران را تشویق یا از آن حمایت کرده باشند، به‌هرحال این رویه برای برخی نگران‌کننده است، چون مسئله رفراندوم دوم دربارهٔ استقلال اسکاتلند، موضوعی فوق‌العاده جنجالی‌ست. تاکنون مداخلهٔ ایران در سیاست بریتانیا ظاهرا تاثیری قطعی نداشته، ولی ایران تلاشش را کرده است. ایران نشان داده کشوری‌ست که در اینترنت دروغ‌پراکنی می‌کند و وبسایت‌ها و حساب‌های اینترنتی جعلی ایجاد می‌کند تا نظام‌های سیاسی کشورهایی را که دشمن می‌پندارد مختل کند.

مسئله رفراندوم دوم دربارهٔ استقلال اسکاتلند، موضوعی فوق‌العاده جنجالی‌ست.

تبلیغ پیام‌های ضد-اسرائیلی و فلسطین‌گرایانه

معلوم شد که ایران پُشت حساب‌های چپ‌گرایی است که مضامین ضد-اسرائیلی و فلسطین‌گرایانه پخش می‌کنند؛ از جمله سایتِ britishleft.com. معلوم شد یکی از نویسندگان سایت که ظاهرا شخصی به اسم «الِنا کووالسکی» است، به حسابی توئیتری که با یک شمارهٔ تلفن ایرانی ثبت شده وصل است. این سایت و نویسندگانش معمولا مطالبی را از سایت‌های دیگر که ظاهرا آن‌ها هم سایت‌های جعلی ایرانی هستند تبلیغ می‌کردند.

سایت دیگری که ادعا می‌کرد در بیرمنگام قرار دارد، با پیروی از الگویی مشابه، مقالاتی با گرایش ضد-سعودی، ضد-اسرائیلی و فلسطین‌گرایانه تبلیغ می‌کرد؛ همچنین مطالبی که از پرس‌ تی‌وی رسانهٔ دولتی ایرانی گرفته شده بود. مجوز این شبکه را آفکام قبلا لغو کرده است. این سایت که به یک شماره تلفن ایرانی وصل بود، همچنین مقالاتی را از سایت‌های جریان اصلی که برای پروپاگاندا مناسب بود کُپی می‌کرد؛ مثلا ادعای افزایش کامنت‌های توهین‌آمیز به زنان مسلمان، بعد از حرف‌های بوریس جانسون.

نهادهای ایرانی تاسیس‌شده در بریتانیا

ایران توانسته نهادهایی را در بریتانیا تاسیس کند، خصوصا نهادهای مذهبی و آموزشی. جالب است که رواداری نظام سیاسی بریتانیا و مشوق‌های مالی ارائه‌شده به امور خیریه، به این موضوع کمک کرده است. نهاد حقوق بشر اسلامی، یکی از این سازمان‌هاست که یک نهاد خیریهٔ ثبت‌شده است، و در لندن کتابفروشی و مرکز تجمعات دارد و پیوسته صدای هوادار ایران در لندن بوده است.

یک نهاد دیگر، مرکز اسلامی لندن است، که بعد از تجمعی که در حمایت از قاسم سلیمانی فرمانده سپاه برگزار شد، از سوی کمیسیون خیریه اخطار رسمی دریافت کرد. جدیدترین فعالیت ایران، تلاش برای ممنوعیت فیلم «بانوی بهشت» است؛ فیلمی دربارهٔ کودکی عراقی که مادرش را در جریان ظهور داعش از دست می‌دهد. این فیلم بر اساس داستانی از یک روحانی شیعه است که حالا در باکینگام‌شر زندگی می‌کند. شورای عالی امنیت ملی ایران این فیلم را «تفرقه‌افکنانه» خوانده و سفیر ایران در لندن توئیت کرد که از مراکز سنی و شیعه در بریتانیا خواسته آن را محکوم کنند.

مطابق گزارش انجمن هِنری جکسون، ایران کماکان سعی می‌کند انسجام اجتماعی بریتانیا را به‌هم بزند. زمانی به بهانهٔ «کفرگویی»، علیه سلمان رشدی بلوا راه انداخت، و حالا می‌خواهد بر سر موضوعاتی مثل فیلم «بانوی بهشت» مسلمانان بریتانیا را تحریک کند و آن را ممنوع کند.