همزمان با اعمال محدودیت‌ها از سوی طالبان، زنان با خشونت گسترده خانوادگی نیز مواجه‌اند. از سوی دیگر فضای خفقان‌آور زنان را به طور بی‌پیشینه در معرض بحران سلامت روان قرار داده است. دیده‌بان حقوق بشر و سایر نهادهای مدافع سیاست ایالات متحده آمریکا از خشونت مبتنی بر جنسیت اظهار نگرانی کرده‌اند.
به نقل از منابع یکی از نهاد ها می‌گوید:
«در حال حاضر خدمات محافظت و پاسخگویی برای زنان و دختران در افغانستان تقریباً وجود ندارد.»
یکی از قربانیان خشونت‌های خانوادگی در صحیت با رادیو نوروز از آزار و اذیت شدید از سوی خانواده‌اش حکایت می‌کند.
منیژه – مستعار – ۱۹ ساله می‌گوید:« مادرم گلوی‌ام را در حدی خفه کرد که خون لخته شده بود. اینطور می‌خواست من را از بین ببرد.»
او ادامه می‌دهد: « من هفت دانه تابلیت خوردم تا به زندگی ام پایان دهم. تنها از هوش رفتم و اما کاش از بین رفته بودم.» اثرات خشونت در گلوی وی قابل مشاهده است.
منیژه که دچار افسردگی شدید است زندگی را پوچ و بی‌معنی می‌داند. مانند منیژه هزاران دختر محروم از تحصیل به پایان دادن به زندگی می‌اندیشند.
روان‌درمانگران در کابل از میان هر سه مراجعه‌کننده، دو مراجعه کننده را زنان و دختران نوجوان شما کرده‌اند.
همچنان به نقل از رسانه ها، به روز سه شنبه یازده ثور، منابع در غزنی از خودکشی یک دختر جوان در این ولایت خبر داده‌اند.
با این حال هیچگونه نهاد پرسشگر در زمینه رسیدگی به پرونده‌های خودکشی وجود ندارد و زنان همچنان در منجلاب بحران‌ها گیر مانده‌اند.