روزنامه هشت صبح در سرمقاله خود به لزوم استقلال رسانه‌ها پرداخته است. هشت صبح در زنگ اول خود نوشته است که دولت و طالبان باید به استقلال رسانه‌ها احترام بگذارند.
سرمقاله نویس هشت صبح می‌نویسد که وزیران عدلیه، اطلاعات و فرهنگ، حج و اوقاف، رییس دادستانی کل، معین وزارت امور زنان، سخنگویان رییس جمهور و شماری از نهادهای حکومتی در نشستی که زیرنام «بهبود کیفیت نشراتی و قانونمندسازی فعالیت رسانه‌ها» در مرکز رسانه‌های حکومت گرفته بودند، گفتند که در صورتی که رسانه‌ها در نشرات‌شان منافع ملی و حساسیت‌های اوضاع کنونی را رعایت نکنند، براساس قوانین مجازات خواهند شد.
نگارنده سرمقاله هشت صبح انتقاد کرده که این خواست مقامات حکومتی از رسانه‌ها، خلاف روحیه آزادی بیان، استقلال رسانه‌ها و قانون رسانه‌های افغانستان است. به باور نویسنده رسانه‌های افغانستان براساس اصل توازن ناگزیر هستند تا مواضع حکومت و مخالفان حکومت را بازتاب دهند. قضاوت در مورد عمل‌کرد این طرف‌ها برعهده مردم است.
نویسنده همچنان تاکیده کرده که خطونشان کشیدن برای رسانه‌ها کار حکومت‌های خودکامه و استبدادی است. یک حکومت دموکراتیک رسانه‌ها را بخشی از روند اصلاح‌گری و شفافیت می‌داند و این انتقادها را مایه پویایی دموکراسی و شفافیت در امر حکومت‌داری تلقی می‌کند.
روزنامه افغانستان سرمقاله خود را با این تیتر آغاز کرده است؛ «رسانه ها و همکاری ناخواسته با طالبان». به باور نویسنده پیشروی های اخیر طالبان و سقوط تعدادی از ولسوالی ها به دست این گروه تبدیل به یک معمای کلان در نزد افکار عمومی شده است. نگارنده در ادامه می‌نویسد که جالب این است که طالبان از این ابهام به خوبی استفاده می کنند و ذهنیت عمومی در سطح جامعه و روحیه نیروهای امنیتی را در جبهه های جنگ تحت تاثیر شدید قرار می دهند.
نویسنده همچنان نوشته است که البته این ادعا سال ها است که از سوی تعدادی از مقامات حکومتی مطرح می شود ولی به دلیل قوانین بازی که افغانستان دارد و آزادی های رسانه ای که به وجود آمده است کسی قادر به تطبیق پالیسی های محدودکننده نیست.
سرمقاله نویس در قسمت آخر سرمقاله نگاشته، در مجموع می توان گفت که متاسفانه آزادی های بیش از حد در داخل کشور و رسانه های آزاد بین المللی در بیرون از افغانستان به طور مفت و رایگان در اختیار طالبان قرار گرفته و لحظه به لحظه از اندیشه و آرمان این گروه متحجر و افراطی تبلیغ می کنند.
روزنامه‌ی صبح کابل به تغییر نکردن طالبان پرداخته بود. سرمقاله نویس صبح کابل نوشته «مدتی می‌شود که جنگ میان طالبان و نیروهای ارتش به اوج خود رسیده و ولسوالی‌های کشور همواره میان ارتش و طالبان در حال سقوط و بازپس‌گیری، آتش جنگ را تحمل می‌کند. سقوط پی‌هم ولسوالی‌ها سبب بی‌جاشدن هزاران خانواده در افغانستان شده است».
نویسنده سرمقاله از یک نظر سنجی سخن می‌زند که در آن آمده است« طبق یکی از نظرسنجی‌های روزنامه‌ی صبح کابل، بیش‌تر زنان افغانستان جنگ با طالبان را نسبت به صلح با این گروه ترجیح می‌دهند؛ تا آن چه را در این بیست گذشته به دست آورده اند، نابود نشود و امیدوارند نیروهای ارتش افغانستان، در جنگ با طالبان به پیروزی برسند».
به باور نویسنده با وجود این که طالبان میز گفت‌وگوهای صلح را برای خود میدان سرگرمی ساخته اند؛ اما دولت افغانستان، آگاه بر این باشد که نباید طالبان با داغ نگه‌داشتن میدان نبرد، ایدیولوژی‌شان را بر مردم افغانستان تحمیل کنند و در گفت‌وگوهای صلح، قانون اساسی افغانستان تعدیل و تفکر طالبانی در آن تحمیل شود.
صبح کابل در آخر سرمقاله خود می‌نویسد «با وجود این وضعیت، مردم افغانستان مکلف اند در برابر طالبان سلاح بر شانه حمل کنند تا پاس‌دار آزادی‌ها، پرچم و قانونی اساسی کشور باشند. در صورتی که طالبان برنده‌ی میدان جنگ شوند، میز گفت‌وگوها نیز به نفع طالبان رقم خواهد خورد و آن گاه مجبور به تحمل وضعی می‌شویم که طالبان آن را می‌خواهند.»
