Category: حقوق بشر

پس از دو دهه درگیری، طالبان و دولت افغانستان برای حل و فصل سیاسی جنگ در افغانستان به پای میز مذاکرات نشستند.

محبوب الله کوشانی، یک نجیب‌زادۀ واقعی و یک سیاست‌مدار دوست داشتنی بود. وقار، نجابت و تسلط او بر ادبیات و مسایل فرهنگی در کنار شناخت عمیقش از سیاست و بافت و مشکلات سیاسی، افغانستان او را سخنوری قهار هم ساخته بود.

ملوک، وکیل این زوج گفت: «شکفته و شفقت از زندان آزاد خواهند شد، اما امنیت جانی نخواهند داشت و باید از آنها مراقبت شود. اگر در جامعه ظاهر شوند، کشته خواهند شد».

تنوع قومی و فرهنگی، از مهم‌ترین مشخصه‌های جامعه‌شناسانه‌ی افغانستان است. اما به نظر می‌رسد این تنوع در کنار تعصب‌های قومی و سیاست‌های قوم‌گرایانه، باعث افزایش و فعال‌شدنِ  شکاف‌های اجتماعی در افغانستان شده است.

بنا بر این طرح دولت انگلستان به هزاران ترجمان افغان که با ارتش این کشور کار کرده بودند، اجازۀ اقامت در بریتانیا خواهد داد.

سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید که با توجه به وضعیت کنونی و آغاز روند خروج نیروهای خارجی از افغانستان، این کشور به سوی وضعیتی می‌رود که در آن پیشرفت‌های ۲۰ ساله زنان افغان در معرض خطر جدی قرار دارد.

پس از حمله بر مکتب سیدالشهداء که در آن بیش از صد طفل هزاره کشته شدند، این سوال مطرح شده که آیا هزاره‌ها در افغانستان در معرض  نسل‌کٌشی قرار دارند؟

زنان جوان هرگز دورۀ حکمرانی طالبان بر افغانستان را تجربه نکرده‌اند و همه آن‌ها نگرانند در صورت بازگشت طالبان و حتی ورود مسالمت‌آمیز آنان به عنوان بخشی از دولت جدید، تمام رؤیاهای‌شان نقش بر آب شود.

کنوانسیون مجازات نسل‌کٌشی، اساس‌نامه محکمه جزای بین‌المللی و قانون جزای افغانستان نشان می‌دهد که در مورادی مردم شیعه و هزاره افغانستان مورد نسل‌کٌشی قرار گرفته‌اند.

بهسود یکی از ولسوالی­‌های میدان وردک است که همه ساله و هرازگاهی سرخط رسانه­‌های کشور و خارج کشور می­‌شود. از درگیری­‌های مسلحانه بر سر زمین و چراگاه  در فصل بهار بین ده‌نشینان ساکن محل و کوچی‌­ها گرفته تا درگیری­‌های لفظی بین نماینده‌گان ده‌نشینان محل و نماینده‌گان  کوچی‌ها در خانۀ ملت که موضوع را از قلمرو […]

ماریا بشیر از بانوان فعال سیاسی است، او در زمینه‌ی برابری زنان تلاش‌های گسترده‌ای داشته است و در سال 2011 در فهرست صد زن اثرگذار جهان در امریکا قرار گرفت.

وقتی به کابل نگاه می‌کنیم؛ از آلودگی‌های صوتی و محیطی گرفته که نه سر می‌گذارد و نه جان، تا غبار فقر و ناداری و درماندگی که در سیمای اکثریت شهروندان نشسته است و ضجه‌های کودکان خیابانی که در کنار پیاده‌روهای پر رفت و آمد و حاشیه‌های شهر خاطرِ هر انسانی را پریشان می‌سازد؛ چیز دیگری نمی یابیم.