پایگاه هوایی بگرام که اتحاد شوروی ساخت، به‌عنوان پایگاه اصلی برای دو ابرقدرت برای نبرد علیه شورشیان اسلام‌گرا در افغانستان خدمت کرده است.
فرودگاه بگرام در دهه ۱۹۵۰ در جوار کوهستان‌های برف‌پوش ساخته شد، و یک بار هم دوایت آیزنهاور رئیس‌جمهور آمریکا در ۱۹۵۹ از آن دیدن کرد. در ۱۹۷۹ بعد از تهاجم شوروی به افغانستان، این سایت به مرکز نظامی حیاتی برای نیروهای شوروی بدل شد. یک دهه بعد در ۱۹۸۹ شوروی از افغانستان خارج شد.
آیزنهاور رئیس‌جمهور آمریکا در ۱۹۵۹ از بگرام دیدن کرد.
در دهه ۱۹۹۰، این فرودگاه متروکه ــ با آشیانه‌ها و برجک‌های بمباران‌شده‌اش ــ به خط مقدم جنگ بین طالبان که از کابل تا جنوب را در اختیار داشتند، و جنگجویان ائتلاف شمال که در تنگه‌های کوهستان تا شمال آن مستقر بودند بدل شد.
بعد از حملات ۱۱ سپتمبر، آمریکا مواضع طالبان را بمباران کرد و به ائتلاف شمال امکان داد تا به سرعت به سمت جنوب و کابل پیشروی کنند. نیروهای آمریکایی سریعا فرودگاه بگرام را اشغال کردند، و همانند شوروی در گذشته، از آن به‌عنوان پایگاه اصلی خود استفاده کردند.
در سال‌های آغازین جنگ به رهبری جورج دبلیو بوش، سی.آی.ای از بگرام به‌عنوان «سایت سیاه» برای نگهداری تروریست‌ها استفاده می‌کرد و چنان با آن‌ها بدرفتاری کرد که بعدا باراک اوباما کارشان را شکنجه خواند.
بقایا میگ ۲۱ ارتش شوروی سابق در پایگاه بگرام
بعدها، همگام با افزایش حضور آمریکا و ناتو در افغانستان، این پایگاه هم رشد کرد. یک باند فرود دیگر هم ساخته شد، به انضمام قرارگاه‌های دائمی، باشگاه‌ها و حتی پیتزافروشی.
تا سال ۲۰۰۷، بگرام ــ که دمای آن گاهی تا ۲۹ درجه سانتیگراد زیر صفر هم سقوط می‌کند ــ به پایگاهی عظیم بدل شد که سه حلقه امنیتی داشت و نیروهای تازه‌وارد را پیش از پرواز به جبهه‌های مقدم سامان می‌داد.
رؤسای جمهور آمریکا مکررا برای دیدن سربازان به آنجا می‌آمدند؛ جدیدترین‌شان دونالد ترامپ بود که روز شکرگزاری سال ۲۰۱۹ آنجا توقف داشت. رابین ویلیامز، جی لنو و کید راک جزو شخصیت‌های مشهوری هستند که طی سال‌ها از این پایگاه دیدن کرده‌اند.
سال ۲۰۰۷، وقتی دیک چنی معاون رئیس‌جمهور آمریکا در افغانستان بود، بمب‌گذاری انتحاری به بگرام حمله کرد و ۲۳ کشته و ۲۰ زخمی به جا گذاشت.
